muaa
07-04-2012, 11:45 PM
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
انا عضوه جديده معكم فى المنتدى
بحكيلكم قصة ولادتى المبكره
كان اول حمل ليا وكان طبيعى والحمد لله طول فترة الحمل وما كان فى اى شىء مش طبيعى
بس دخلت فى الشهر السابع وكنت ايامها عندى امتحانات فى الجامعه لانى كنت بكالريوس فى السنه دى وكان اخر يوم امتحانات عندى وزوجى كان جاى من السفر فى اليوم ده وكان يوم خميس
هو جه الساعه 12 بالليل وانتو عارفين من 4 شهور ماشفته وصار اللى صار يعنى 3 مرات مع بعض وللاسف كان المنى بالداخل وانا ما كنت اعرف انه خطر
ونمت وصحيت تانى يوم وبدات احس بالم خفيف وطبعا انا بقول عادى ومش متوقعه انه ولاده لانه لسه بدرى وبدا يزيد الالم
جت امى وابوى واخواتى يسلموا على زوجى وانا قاعده معاهم ومش عارفه اتكلم كلمتين من الالم
بعدين هما مشيوا وماما حبيبتى كانت قلقانه وتقولى شكلك تعبانه وانا اضحك واطمنها واقولها مفيش حاجه
وطلعت نمت شويه وزوجى صحانى ع المغرب قال عايز يروح لبيت جده وقمت واخدت دوش ولبست وروحت معاه والالم يروح وييجى وانا مش فاهمه ده ايه وروحنا البيت وقولتله انا هطلع انام وهو خرج مع اصحابه وجه وكان عايزنى وقولتله انا تعبانه ومش قادره ونمنا عادى
الساعه 2 بالليل صحيت من الالم يروح وييجى وانا خرجت بره الاوضه علشان زوجى مايصحاش لانه تعبان ومانامش كويس والالم يزيد وانا اروح واجى فى الصاله وابكى من الالم لحد الفجر
صليت الفجر وقعدت ابكى وامشى فى الشقه سمعنى زوجى وصحى وخاف اوى كانت الساعه 6 الصبح
نزل لامه وقالها طلعت قالت هى مش عارفه ده ايه وراحت جابتلى حبوب مسكنه
وانا مش قادره والالم بيزيد للساعه 9 الصبح قالتلى فى دكتوره نسائيه جمب بيتهم نروح لها
روحتلها قالتلى مفيش حاجه والجنين كويس وكتبتلى حبوب للمغص الكلوى وقالتلى اعمل تحليل بول وادتنى ابره مسكنه
بجد دى مش دكتوره الله يسامحها
وانا روحت ع البيت وابكى ومش عارفه انام ولا اكل ولا اى حاجه لحد المغرب زوجى قالى بيروح للدكتوره يشوف نتيجة التحليل وقالى اروح معاه وانا مكنتش عايزه اروحلها تانى
قالى يلا نروح ونتطمن فقولتله ماشى وقمت علشان البس ودخلت الحمام لقيت الاندر فيه دم
خفت اوى وقولتله وبسرعه روحنا للدكتوره دى وقولتلها ان فى دم قالتلى طيب اكشف عليكى وانا وافقت لقيتها بتقولى ولاده ومفتوح 9سم
وانا سمعت الخبر ومكنتش مصدقه وزوجى اتصدم وقالت لازم اروح مستشفى تانيه علشان يكون فيها حضانه علشان البيبى
وحماتى برده ربنا يجازيها خدتنى وروحنا لدكتور تانى كده فى عياده خاصه ومكنش عنده حضانه وقالت لجوزى لما البنت تيجى نبقى نروح نوديها اى حضانه وخلاص
وروحت للدكتور ودخلت وكشف عليا ودخلنى غرفة الولاده وانا ماطولتش يعنى ربع ساعه بالظبط او اقل وكانت رحيل بنتى معايا بس الدكتور قال لازم تروح حضانه لانها صغيره وضعيفه
وزوجى على ماخدها ووداها الحضانه كان اتاخر اوى اكتر من 3 ساعات لان مفيش حضانات قريبه وللاسف وصل واول ما دخلت الدكتور قاله ان البنت ضعيفه واحتمال انها تعيش ضعيف وقعدت حوالى ساعتين والدكتور طلع قاله انها توفت
ولقيت زوجى جاى بس ماقاليش الا لما روحنا البيت وكان بيكدب عليا ويقولى انها كويسه لانه خايف يزعلنى
والحمد لله على كل حال وقدر الله وما شاء فعل
وانا دلوقتى حامل فى شهر التامن ادعولى يا بنات ربنا يكملى على خير لانى خايفه اوى
انا عضوه جديده معكم فى المنتدى
بحكيلكم قصة ولادتى المبكره
كان اول حمل ليا وكان طبيعى والحمد لله طول فترة الحمل وما كان فى اى شىء مش طبيعى
بس دخلت فى الشهر السابع وكنت ايامها عندى امتحانات فى الجامعه لانى كنت بكالريوس فى السنه دى وكان اخر يوم امتحانات عندى وزوجى كان جاى من السفر فى اليوم ده وكان يوم خميس
هو جه الساعه 12 بالليل وانتو عارفين من 4 شهور ماشفته وصار اللى صار يعنى 3 مرات مع بعض وللاسف كان المنى بالداخل وانا ما كنت اعرف انه خطر
ونمت وصحيت تانى يوم وبدات احس بالم خفيف وطبعا انا بقول عادى ومش متوقعه انه ولاده لانه لسه بدرى وبدا يزيد الالم
جت امى وابوى واخواتى يسلموا على زوجى وانا قاعده معاهم ومش عارفه اتكلم كلمتين من الالم
بعدين هما مشيوا وماما حبيبتى كانت قلقانه وتقولى شكلك تعبانه وانا اضحك واطمنها واقولها مفيش حاجه
وطلعت نمت شويه وزوجى صحانى ع المغرب قال عايز يروح لبيت جده وقمت واخدت دوش ولبست وروحت معاه والالم يروح وييجى وانا مش فاهمه ده ايه وروحنا البيت وقولتله انا هطلع انام وهو خرج مع اصحابه وجه وكان عايزنى وقولتله انا تعبانه ومش قادره ونمنا عادى
الساعه 2 بالليل صحيت من الالم يروح وييجى وانا خرجت بره الاوضه علشان زوجى مايصحاش لانه تعبان ومانامش كويس والالم يزيد وانا اروح واجى فى الصاله وابكى من الالم لحد الفجر
صليت الفجر وقعدت ابكى وامشى فى الشقه سمعنى زوجى وصحى وخاف اوى كانت الساعه 6 الصبح
نزل لامه وقالها طلعت قالت هى مش عارفه ده ايه وراحت جابتلى حبوب مسكنه
وانا مش قادره والالم بيزيد للساعه 9 الصبح قالتلى فى دكتوره نسائيه جمب بيتهم نروح لها
روحتلها قالتلى مفيش حاجه والجنين كويس وكتبتلى حبوب للمغص الكلوى وقالتلى اعمل تحليل بول وادتنى ابره مسكنه
بجد دى مش دكتوره الله يسامحها
وانا روحت ع البيت وابكى ومش عارفه انام ولا اكل ولا اى حاجه لحد المغرب زوجى قالى بيروح للدكتوره يشوف نتيجة التحليل وقالى اروح معاه وانا مكنتش عايزه اروحلها تانى
قالى يلا نروح ونتطمن فقولتله ماشى وقمت علشان البس ودخلت الحمام لقيت الاندر فيه دم
خفت اوى وقولتله وبسرعه روحنا للدكتوره دى وقولتلها ان فى دم قالتلى طيب اكشف عليكى وانا وافقت لقيتها بتقولى ولاده ومفتوح 9سم
وانا سمعت الخبر ومكنتش مصدقه وزوجى اتصدم وقالت لازم اروح مستشفى تانيه علشان يكون فيها حضانه علشان البيبى
وحماتى برده ربنا يجازيها خدتنى وروحنا لدكتور تانى كده فى عياده خاصه ومكنش عنده حضانه وقالت لجوزى لما البنت تيجى نبقى نروح نوديها اى حضانه وخلاص
وروحت للدكتور ودخلت وكشف عليا ودخلنى غرفة الولاده وانا ماطولتش يعنى ربع ساعه بالظبط او اقل وكانت رحيل بنتى معايا بس الدكتور قال لازم تروح حضانه لانها صغيره وضعيفه
وزوجى على ماخدها ووداها الحضانه كان اتاخر اوى اكتر من 3 ساعات لان مفيش حضانات قريبه وللاسف وصل واول ما دخلت الدكتور قاله ان البنت ضعيفه واحتمال انها تعيش ضعيف وقعدت حوالى ساعتين والدكتور طلع قاله انها توفت
ولقيت زوجى جاى بس ماقاليش الا لما روحنا البيت وكان بيكدب عليا ويقولى انها كويسه لانه خايف يزعلنى
والحمد لله على كل حال وقدر الله وما شاء فعل
وانا دلوقتى حامل فى شهر التامن ادعولى يا بنات ربنا يكملى على خير لانى خايفه اوى